De geschiedenis van Nederland is met recht rijk te noemen. Nederland stond vroeger ook wel bekend als Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Met Amsterdam als hoofdstad telt Nederland ruim 17 miljoen inwoners. Geografisch gezien ligt het land in Noordwest-Europa. De geschiedenis van Nederland neemt ons mee terug naar de prehistorie waar het ontstaan is tussen de eerste en tweede ijstijd.
De geschiedenis van Nederland
Vroege geschiedenis
De vroege geschiedenis van Nederland begon in de ijstijd. De omgeving werd al sinds 25000 jaar voor Christus bewoond. Het waren toen vooral jagers en landbouwers die het oosten en zuidoosten van het land bewoonde. Met de komst van de Romeinen werden grote steden zoals Utrecht en Nijmegen gesticht. Deze kregen de namen Traiectum en Noviomagus mee. Er werden forten, vestingen en andere bouwwerken gerealiseerd waardoor de lokale cultuur groeide. In 68 na Christus veroorzaakten de Bataven een opstand. Ze stonden onder leiding van Julius Civilis welke Nederland wilde veroveren. Echter slaagde hij hier niet in. Pas in de 5e eeuw werden de Romeinen uit Nederland verdreven.
Germaanse stammen kregen de overhand. Karel de Grote die de leiding voerde over de Franken, slaagde er tussen de 7e eeuw en het jaar 804 in om de andere stammen te verslaan. De Friezen en de Saksen hadden hiermee het nakijken. Er werden kerken gebouwd die in het teken stonden van het Christendom. Inwoners van Nederland werden gedwongen zich te bekeren tot het geloof. Tussen de 8e en de 11e eeuw waren het de Vikingen die al plunderend de kusten van Nederland afgingen. Wijk bij Duurstede, wat toen Dorestad werd genoemd, moest het daarbij zwaar ontgelden.
De vorsten van Frankische komaf stelden het leenstelsel in werking. Boeren werden daarbij geacht te werken voor hun inkomen welke vooral uit landbouw bestond. Een deel van de oogst moest daarbij afgestaan worden aan de koning of andere hoogwaardigheidsbekleder. De 9e eeuw van Nederland stond in het teken van oorlogen om macht. Het westen van het land kwam onder regime van Frankrijk te staan, terwijl het oosten van Nederland onder de zeggenschap van het Heilige Roomse Rijk kwam te staan.
In de 11e eeuw werden er steeds meer steden gesticht. Ze kregen stadsrechten en voerden hun eigen munten en rechtspraak. Ook mochten er stadsmuren gebouwd worden. Deze gunst werd afbetaald met belasting welke aan de koning betaald moest worden. In deze laatste periode van de hoge middeleeuwen bestond Nederland uit een aantal gewesten te weten, Sticht Utrecht, Hertogdom Brabant en Gelre, en het Graafschap Holland.
Franse revolutie in Nederland
De Franse tijd in Nederland begon in 1795 toen het Franse leger het land binnentrok en overnam. Tot aan 1801 was Nederland een Bataafse Republiek. Daarna werd het door een wetswijziging een Bataafs Gemenebest tot aan het jaar 1799 waarin Napoleon Bonaparte de macht greep in Frankrijk. Door zijn broer Lodewijk de troon toe te wijzen in het land, werd Nederland in 1806 benoemd tot Koninkrijk Holland. Lang duurde dit echter niet. In 1810 werd Nederland benoemd tot Eerste Franse Keizerrijk toen Napoleon zijn broer van de troon haalde.
Na het vertrek van de Franse troepen in 1813 wordt de basis gelegd voor een nieuw koninkrijk. Het Soeverein Vorstendom der Verenigde Nederlanden wordt opgericht. Tijdens het Congres van Wenen worden de voorlopige grenzen van het nieuwe koninkrijk vastgelegd. Op 24 augustus 1815 is het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden officieel een feit, met Willem I als koning. Tot het koninkrijk behoort ook het gebied dat we tegenwoordig als België kennen. De tegenwoordig Belgische provincie Brabant heette toen nog Zuid-Brabant.
Onder het bewind van Willem I boterde het niet tussen de katholieke Belgen en de Nederlanders. De autoritaire wijze van regeren door de vorst, de onderbezetting van Zuid-Nederlanders (Belgen) op hoge posities en het Taalbesluit zorgden voor veel weerstand onder de Belgen.
De verschillen bleken uiteindelijk groter dan de overeenkomsten, waardoor de Belgen zich in 1830 afscheidden van Nederland. Dit geschiedde na de Belgische Revolutie die begon op 25 augustus 1830 en ruim een maand duurde tot 4 oktober 1830. De Belgen wonnen deze strijd. Het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden hield hierdoor op te bestaan. Er ontstonden twee landen: het Koninkrijk der Nederlanden en België.

Eerste en Tweede Wereldoorlog
In de Eerste Wereldoorlog heeft Nederland weinig te lijden gehad. Hoewel de jaren van 1914 tot en met 1918 zwaar waren voor het land. Veel Belgen waren destijds naar Nederland gevlucht in afwachting van de bevrijding van hun land. Duitsland probeerde dit echter tegen te houden door het plaatsen van de Dodendraad op de grens met België en Nederland. Ruim 500.000 Nederlandse mannen werden door de Duitsers gemobiliseerd tot het bewaken van de grenzen. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog vluchtte het Duitse leger via Nederlands grondgebied. De inmiddels afgezette keizer Wilhelm II kreeg tevens toestemming om in Nederland te komen wonen.
De Tweede Wereldoorlog kent echter wel verschrikkelijk gevolgen voor Nederland. Hoewel het land zich neutraal verklaarde, vielen de Duitser Nederland toch binnen op 10 mei 1940. het Nederlandse leger wist de Duitse krijgsmacht bij Rotterdam en Den Haag tegen te houden. Dit was echter niet van lange duur want Adolf Hitler besloot op 14 mei 1940 Rotterdam te bombarderen. Duitsland kreeg de macht en Arthur Seyss-Inquart vervulde zijn rol als Rijkscommissaris.
In februari 1941 vond de februaristaking plaats. Deze grote protestactie was gericht tegen de Duitsers maar werd hard de kop ingedrukt. Vergeldingsacties volgden waarna ook veel Joodse inwoners van Nederland werden gedeporteerd. In de zomer van 1944 bevrijdde de geallieerden België, Frankrijk en Zuid-Nederland. De rest van het land bleef onder Duits regime waarna de hongerwinter uitbrak. Pas een jaar later, op 5 mei 1945, werd de rest van Nederland bevrijd.

Recente geschiedenis
Na de Tweede Wereldoorlog likte Nederland zijn wonden. Het land en de grote steden waren verwoest maar werden vrij snel weer opgebouwd. Niet lang nadat Nederland weer opkrabbelde, vond in 1953 de Watersnoodramp plaats. De doorgebroken dijken zorgden ervoor dat grote delen van Zuid-Holland, Noord-Brabant en Zeeland onder water liepen. Ruim 1800 Nederlanders kwamen om het leven. Nog eens 100.000 mensen raakten hun woning en hun bezittingen kwijt. Daaropvolgend trad het Deltaplan in werking welke in 1958 werd goedgekeurd. De stormvloedkering werd in 1986 geopend waarna deze in 1997 werd vervangen door de Maeslantkering.
Tegenwoordig is Nederland een economisch gezond land dat nog steeds groeit. Nederland heeft de beschikking over een uitstekend zorgstelsel en een stabiele samenleving welke uit een diversiteit van culturen bestaat. Ondanks de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog zijn er nog veel cultuurhistorische bezienswaardigheden bewaard gebleven. In steden zoals Utrecht en Nijmegen zijn de Romeinse invloeden nog steeds waarneembaar.
In Nederland zorgt toerisme voor een belangrijke economische groei. Op jaarbasis bezoeken bijna twintig miljoen toeristen het land. Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag zijn daarbij favoriete bestemmingen. Verder is de Zeeuwse kust erg in trek.